Bilmiyorum bu işin uzmanları ne düşünür ama ben New York Üniversitesi Profesörü ve NY Times Best Seller’ı Suzy Welch’ın şu teşhisini çok sevdim: Networking işe yarayan birşey değil, asıl arkadaşlık başarı getiriyor.”
İdealist ve romantik biriyim kabul ama insanların iş yaşamında başarılı olmak için “network olmazsa olmaz” düşüncesinin çok yorucu olduğunu düşünenlerdenim…
Suzy Welch, ödüllü NYU Stern İşletme Fakültesi profesörü, saygın bir araştırmacı, popüler bir podcast yayıncısı ve üç kez New York Times çok satan yazarıdır. En son kitabı, “Becoming You: A Proven Method for Crafting Your Authentic Life and Career” (Kendin Olmak: Gerçek Hayatını ve Kariyerini İnşa Etmenin Kanıtlanmış Yöntemi) ile büyük ilgi gördü.
Harvard Üniversitesi ve Harvard İşletme Okulu mezunu olan Dr. Welch, Wall Street Journal için makaleler kaleme alıyor ve kamu- özel şirketlerin yönetim kurullarında görev alıyor. Anlayacağınız, alanında otorite sahibi bir akademisyen-iş kadını.
Geçenlerde şöyle bir makale yazmış. Bakınız…
“Sonunda başarı üç şeye dayanıyor. Eğer birincisinin şans olduğunu düşünüyorsan, üzgünüm! Bu sadece bir klişe olurdu.
Tamam, kabul, elbette şans önemlidir. Hem de çok büyük şeylerde: nerede ve ne zaman doğduğun, sağlığın, sınıfsal konumun, ırkın. Ama küçük şeylerde de işe yarar… Mesela Tampa–Chicago uçağının 45. sırasındaki yolcunun ürününü sevip seni iflastan kurtaracak siparişi vermesi gibi.
Ama şans, tanımı gereği rastlantısaldır. Kariyer yollarını inceleyen bir işletme akademisyeni olarak gördüm ki, uzun vadeli başarı şanstan ayrı olarak PIE formülünün bir sonucudur. Bu kısaltma şunların kalitesine işaret eder:
- Personal relationships (Kişisel ilişkiler)
- Ideas (Fikirler)
- Execution (Uygulama / hayata geçirme)
Üniversite öğrencilerine, hem aileleri hem de hocaları sürekli şunu söylüyor: network yap, network yap, network yap. Bence bu tamamen saçmalık.
Z Kuşağı çok zor bir iş piyasasıyla karşı karşıya—bu durum genç profesyonelleri iş ararken özgeçmişlerini gizlice kutu kutu donutlarla tanıtmaya ya da konferanslarda garsonluk yaparak kapıdan içeri adım atmaya zorluyor. “
Ben bu networking “kafasının” bir noktada, “kişisel ilişkilerin başlamasına vesile” olduğunu düşünüyorum.
Ne dersiniz?
